oo2 ,, Objął mnie swoim ramieniem i przyciągnął do siebie."

-Nie, nie ma jej u nas. A coś się stało.??- zapytała z przerażeniem moja mama.

-Zaginęła. Od wczoraj nie ma jej w domu. Rozmawiałam z nią rano ale cos nas rozłączyło. – zaczęła szlochać.

-Do domu moja droga panno. Zaraz z dobą porozmawiam– zwróciła się do mnie.

Powiedziałam  dzień dobry i weszłam do domu. Moja matka jest szeryfem w Mystic Falls i zazwyczaj do niej przychodzili ludzie.

Dalej podsłuchiwałam moja matka powiedziała tylko, ze zaczną jej szukać i weszła do domu.

Siedziałam na kanapie gdy mama usiadła obok.

-Co ja bym zrobiła gdyby tobie się coś takiego stało.

-Mamo ale ja na siebie uważam i nie puszczam się z każdym lepszym.

Matka spojrzała na mnie z obrażona mina i wyszła z salonu do kuchni.

-A tak w ogóle u kogo nocowałaś?? – usłyszałam jej krzyk z kuchni.

-Yyyy... u kolegi.? – powiedziałam.

Tylko, żeby nie zadawała głupich pytań.

No i oczywiście musiała.

-Jakiego kolegi??

Czemu ona musi być taka wścibska. – pomyślałam.

Dzwonek do drzwi uratował mnie od odpowiedzi. Usłyszałam męski głos.

-Jest Caroline.??

-Tak jest.  A kim pan jest??- zapytała podejrzliwie mama.

-Klaus.- pocałował moją mamę w rękę. –Jestem jej kolegą.

-Aaaa... To u ciebie dziś nocowała?? – nie teraz to mama przesadziła.

-Tak. – powiedział z uśmiechem na twarzy.  –Mam do pani pytanie.

-Tak??

-Bo jedziemy z kilkoma znajomymi na kemping no i chciałem zapytać czy Caroline też może z nami jechać.

-No nie wiem czy Caroline będzie chciała.

Musiałam włączyć do rozmowy. Chciałam jechać, a znając matkę mi nie pozwoli.

-Cześć Klaus. Oczywiście, że pojadę. – powiedziałam kątem oka zerkając a mamę.

-Dobrze kochanie jak już musisz. – powiedziała do mnie i zwróciła się do Klausa. – A kiedy to będzie.?? –zapytała.

-No jutro chcemy już jechać. – powiedział spoglądając na mnie.

-Tak szybko??- zapytała moja mama z zdziwieniem.

-Właśnie tak, bo rok szkolny się zaczyn i chcemy jeszcze w lato jechać.

-Aha dobrze. To może wejdziesz do środka.

-Nie dziękuje. Ale mogę zabrać pani córkę na spacer?? –zapytał grzecznie.

-No dobrze. Idźcie. –powiedziała mama, to dziwne bo ona nigdy na nic się nie zgadza.

Wyszłam z domu. Szłam chodnikiem Mystic Falls obok Klaus.

Cisza ciągnęła się strasznie długo. Nie wiedziałam co powiedzieć. Szliśmy w stronę wodospadu. Wszystkie wspomnienia wróciły. Gdy była dzieckiem, razem z Eleną i Bonnie zawsze się tu bawiły. To tutaj przekazywały sobie wszystkie sekrety. A teraz ona wyjedzie i już nigdy tutaj nie wróci. Wiedziałam, że ten kemping to tylko wymówka. Doszliśmy do wodospadu. Usiadłam na polu i podziwiałam widoki. Zaczęłam płakać. Czułam na sobie wzrok Klausa.

-Chcesz tutaj zostać?? –zapytał.

-Tak bardzo. Tutaj mam przyjaciół i wrogów. Ludzi, których kocham. I mam to wszystko zostawić ?? – teraz to już zaczęłam krzyczeć.

Szybko wstałam i w nadludzkim tempie wbiegłam w las. Usiadłam na drzewie i płakałam.

Nie chce takiego życia!! Nigdy!! Po chwili obok mnie znalazł się Klaus. Objął mnie swoim ramieniem i przyciągnął do siebie. Płakałam wtulona w niego.

************************

Do tego rozdziału polecam ta nutke :D

http://www.youtube.com/watch?v=or3OTF6FTHY&feature=channel.

Jeszcze tylko 4 rodziały xd :D